Ποια είναι η Επίπτωση της Κτηνοτροφίας στο Περιβάλλον?

Παραθετουμε επιστολή απο το Πο φυ ζω

Κτηνοτροφία & Περιβάλλον


Κύριε Υπουργέ Ανάπτυξης,

Πολύ χρήσιμο το φυλλάδιο που κυκλοφόρησε το Yπουργείο σας για την «Εξοικονόμηση Ενέργειας», αφού παρέχει κάποιες πρακτικές και εύχρηστες συμβουλές για το τι πρέπει να κάνει ο καθένας μας για να βοηθήσει τόσο τον εαυτό του όσο και το περιβάλλον. Ωστόσο όμως, θα θέλαμε να επιστήσουμε την προσοχή σας, σε κάποιες πολύ πιο επιβλαβείς για το περιβάλλον συνήθειες από εκείνες που αναφέρονται στο φυλλάδιο αυτό που είναι, μεταξύ άλλων, το κλείσιμο του διακόπτη stand-by και το φούσκωμα των λάστιχων του αυτοκινήτου μας. Και αυτές, βεβαίως, δεν είναι άλλες από τις διατροφικές.

Σύμφωνα με έκθεση του Οργανισμού Τροφίμων και Γεωργίας του ΟΗΕ που δημοσιεύθηκε στις 29.11.06, «η εκτροφή ζώων παράγει περισσότερα αέρια θερμοκηπίου όπως μετριούνται σε διοξείδιο του άνθρακα αντιστοίχως – 18% - από όσα παράγουν οι μεταφορές». Συγκεκριμένα ο Henning Steinfeld, ανώτατος αξιωματούχος του Οργανισμού Τροφίμων και Γεωργίας των Η.Ε. (FAO) τονίζει ότι «Η εκτροφή ζώων είναι ένας από τους σημαντικότερους παράγοντες των σημερινών σοβαρότατων περιβαλλοντικών προβλημάτων» και ότι «απαιτείται άμεση δράση για να διορθωθεί η κατάσταση».

Σύμφωνα με την παραπάνω έκθεση, η κτηνοτροφία ευθύνεται για τις παρακάτω εκπομπές αερίων θερμοκηπίου: 1) 9% του διοξειδίου του άνθρακα, 2) 65% του οξειδίου του αζώτου το μεγαλύτερο μέρος του οποίου προέρχεται από την κοπριά και το οποίο είναι 296 φορές πιο επιβαρυντικό σε σχέση με το διοξείδιο του άνθρακα, 3) 37% του μεθανίου το οποίο παράγεται κατά ένα μεγάλο μέρος από το πεπτικό σύστημα των μηρυκαστικών και είναι 23 φορές πιο επιβαρυντικό σε σχέση με το διοξείδιο του άνθρακα, και 4) 64% της αμμωνίας που προκαλείται από τα ούρα των ζώων και συμβάλλει σημαντικά στην όξινη βροχή. Οι αριθμοί αυτοί των παραπάνω αερίων αφορούν αποκλειστικά στον ανθρώπινο παράγοντα.

Η παγκόσμια κτηνοτροφία αυξάνεται σταθερά χρησιμοποιώντας πλέον το 30% ολόκληρης της επιφάνειας του γήινου εδάφους, ενώ αποψιλώνονται ολόκληρα δάση για να μετατραπούν σε βοσκότοπους. Αρκεί να αναφέρουμε, ότι από τη μισή έκταση της γης που καταλάμβαναν τα δάση κάποτε, τώρα πια έχουν περιοριστεί στο ένα τρίτο της. Το αποτέλεσμα δε αυτού είναι ότι όχι μόνο καταστρέφονται οι πνεύμονες οξυγόνου της γης, αλλά υποβαθμίζεται σημαντικά η ποιότητα του εδάφους και κατ’επέκταση ο υδροφόρος ορίζοντας. Περίπου το 20% των βοσκότοπων έχουν υποβαθμιστεί λόγω της υπερβόσκησης, της διάβρωσης και της ρύπανσης του εδάφους από τα ζωικά απόβλητα, τα αντιβιοτικά, τις ορμόνες, τις χημικές ουσίες από τη βυρσοδεψία, τα λιπάσματα και τα φυτοφάρμακα που χρησιμοποιούνται για να ψεκαστούν οι καλλιέργειες ζωοτροφών. Όσο δε αφορά τους φθίνοντες πλέον υδάτινους πόρους της γης, η κτηνοτροφία χρησιμοποιεί τεράστιες ποσότητες νερού κι είναι ένας σημαντικός παράγοντας ρύπανσης και μόλυνσης του υδροφόρου ορίζοντα για τους ίδιους λόγους που αναφέρθηκαν προηγουμένως.

Χαρακτηριστικά, ο Paul Watson αναφέρει πως «450 γραμμάρια κρέατος ισοδυναμούν με 3.800 λίτρα φρέσκου νερού. Ποιο είναι το νόημα να κάνεις οικονομία στο νερό που χρησιμοποιείς για τα πιάτα ή στο ντους όταν κάθεσαι να φας και καταναλώνεις 3.800 λίτρα με ένα μόνο σου γεύμα;» και ότι «τα χοιροτροφεία στη Β. Καρολίνα των ΗΠΑ παράγουν τόσα απόβλητα που έχουν μολύνει τον υδροφόρο ορίζοντα σε ολόκληρη την πολιτεία. Οι άνθρωποι πίνουν στην κυριολεξία κοπριά γουρουνιών μαζί με το νερό τους αλλά θεωρούν πως δεν διατρέχουν κίνδυνο…γιατί επιφορτίζεται με χημικά και χλωρίνη». Συνεχίζει δε λέγοντας ότι: «Σε έναν κόσμο που χάνει γρήγορα τις πηγές καθαρού πόσιμου νερού, είναι καθαρή τρέλα να διατηρούνται εκατοντάδες εκατομμύρια αγελάδες που καταναλώνουν 3.800 λίτρα νερού για κάθε κιλό βοδινού κρέατος».

Στη δε χώρα μας, όπως επισημαίνει η Ομάδα Εργασίας για το Περιβάλλον, η υπερβολική, ανεξέλεγκτη και παράνομη πολλές φορές βόσκηση, αφού εκτρέφονται πολύ περισσότερα αιγοπρόβατα από εκείνα που μπορούν να συντηρηθούν στα λιβάδια μας, είναι εξίσου καταστροφική, ιδιαίτερα μετά από μια πυρκαγιά, που η ανεξέλεγκτη βόσκηση παρεμποδίζει τη φυσική αναγέννηση των δασών.


Αλλά ο κύκλος των καταστροφικών συνεπειών που επιφέρει η κτηνοτροφία στον πλανήτη, δυστυχώς, δεν κλείνει εδώ. Η μαζική εκτροφή των εκατομμυρίων ζώων αφανίζει τη ζωή και από τις θάλασσες αφού περίπου το 50% των ψαριών που αλιεύονται χρησιμοποιούνται ως τροφή για τα γουρούνια, τις αγελάδες, τα πρόβατα, τα κοτόπουλα κλπ. Αυτά τα ζώα δηλαδή καταναλώνουν περισσότερους τόνους ψαριών από ότι όλοι οι καρχαρίες, τα δελφίνια και οι φώκιες ολόκληρου του πλανήτη. Έτσι οι πληθυσμοί των ψαριών σταδιακά εξαφανίζονται ενώ οι φάλαινες, οι φώκιες, τα δελφίνια και τα θαλασσοπούλια πεθαίνουν από πείνα.

Παρόλες αυτές τις πολύ σοβαρές επιπτώσεις, η κατανάλωση κρέατος και γαλακτοκομικών προϊόντων αυξάνεται κάθε χρόνο, ενώ η παγκόσμια παραγωγή κρέατος προβλέπεται να υπερδιπλασιαστεί από τα 229 εκατομμύρια τόνους το 1999/2001 σε 465 εκατομμύρια τόνους το 2050.

Μπορεί στο πλαίσιο της ανάπτυξης ο σημερινός άνθρωπος να απέκτησε μετρό, αλλά έχασε το μέτρο. Στην προσπάθειά του να κυριαρχήσει στη γη δημιούργησε τέτοιες συνθήκες στον πλανήτη που οδηγούν χρόνια τώρα στον αφανισμό εκατοντάδων χιλιάδων ειδών πανίδας και χλωρίδας, ενώ έφτασε να δηλητηριάζει τον ίδιο τον αέρα που αναπνέει και το νερό που πίνει. Να αυτο-δηλητηριάζεται δηλαδή. Ποτέ άλλοτε στην ιστορία της ανθρωπότητας, δεν είχαμε τόσο κακές σχέσεις με τον πλανήτη που μας φιλοξενεί, με τις άλλες μορφές ζωής αλλά και με τον ίδιο μας τον εαυτό, όσο στις μέρες μας που μετατρέψαμε τα πάντα σε αντικείμενα χρήσης και κατάχρησης, υπερκαταναλωτισμού και εμπορευματοποίησης.

Η ανάπτυξη στην οποία αναφέρεστε συνεπάγεται μια ανεξέλεγκτη επεκτατικότητα που καταστρέφει βιότοπους και οικοσυστήματα ενώ κάνει πολλά είδη ζώων να αγωνίζονται πλέον ασθμαίνοντας για την επιβίωσή τους.

Αλλά και εμείς οι άνθρωποι δεν φαίνεται να πάμε πίσω. Αρκεί να αναφέρουμε ότι φτάσαμε στο σημείο σχεδόν όλοι μας να πάσχουμε από άγχος και χρόνια κατάθλιψη, ενώ τα νοσοκομεία βρίθουν από ασθενείς με καρκίνο, καρδιοπάθειες και εγκεφαλικά. Πως θα μπορούσε να ήταν διαφορετικά όταν αντί να τρώμε προϊόντα που παράγει η φύση, εμείς τρώμε μεταλλαγμένα, διοξίνες, φυτοφάρμακα, νιτρικά, τρελές αγελάδες, αντιβιοτικά, ορμόνες, βαρέα μέταλλα και άλλα τέτοια που παράγει πλέον ο άνθρωπος τυποποιημένα, αποστειρωμένα, μαζικά και απρόσωπα; Πως θα μπορούσε να ήταν διαφορετικά όταν διχοτομήσαμε την ίδια μας τη φύση σε μια αναπτυγμένη τεχνολογική τελειότητα από τη μια μεριά και σε μια ακραία ηθική και συναισθηματική πτώχευση από την άλλη;

Η κα Γεωργιοπούλου γράφει στο Οίκο της Καθημερινής στις 6.11.07: «Ο Παγκόσμιος Οργανισμός Υγείας αναγνωρίζει ότι η επιδημία της παχυσαρκίας αποτελεί ένα από τα σοβαρότερα προβλήματα υγείας. Το ερώτημα προκύπτει σαφές και προκλητικό. Με ποια λογική ένας πολιτισμός εξαντλεί τις πηγές του πλανήτη για να παράγει με εντατικό τρόπο όλο και περισσότερα ζωικά προϊόντα, στοιβάζοντας τα ζώα σε ελάχιστο χώρο και, τελικά, καταστρέφει το περιβάλλον, για να παρέχει στους ανθρώπους «ευζωία» ή μάλλον μπόλικη και φθηνή τροφή που θα τους οδηγήσει μαθηματικά σε χειρότερη ποιότητα ζωής και στη συνέχεια στο θάνατο; Γιατί βέβαια η κατανάλωση ζωικών λιπών και κτηνοτροφικών προϊόντων ευθύνεται σε μεγάλο βαθμό για την παχυσαρκία και τα προβλήματα υγείας που ακολουθούν. Ακόμα και ο πιο ανίδεος περί των θεμάτων διατροφής δεν θα μπορούσε να ισχυριστεί ότι καταναλώνοντας τόνους φασολάκια θα καταλήξει υπέρβαρος. Πόσες φορές την εβδομάδα είναι ανάγκη να τρώμε κρέας; Πόσο ζαμπόν; Γιατί τα ζώα πρέπει να λαμβάνουν τεράστιες ποσότητες πρωτεϊνούχων σπόρων (όπως σόγια) για να παράγουν ακόμα περισσότερο; Η πιο απλή απάντηση είναι γιατί κάποιοι έχουν κάνει επενδύσεις και αναζητούν τη μεγαλύτερη δυνατή απόδοση. Μόνο που θα πρέπει στα έξοδα αυτών των επιχειρήσεων να συνυπολογίζεται και το κόστος αποκατάστασης των βλαβών που προκαλούν στο φυσικό περιβάλλον».

Μετά απ’όλα αυτά, θα ήταν μεγάλη αντίφαση να λέγαμε ότι επιθυμούμε να προστατεύσουμε το περιβάλλον, και κατά συνέπεια τον εαυτό μας, και ότι καταβάλλουμε προσπάθειες προς αυτή την κατεύθυνση, τη στιγμή που συνεχίζουμε να καταναλώνουμε κρέας στο βαθμό τουλάχιστον που το καταναλώνουμε. Η έκθεση του ΟΗΕ προειδοποιεί ότι «Το περιβαλλοντικό κόστος ανά μονάδα παραγωγής εκτρεφόμενων ζώων πρέπει να ελαττωθεί στο μισό, κι αυτό είναι μόνο για να αποφευχθεί η επιδείνωση της μέχρι τώρα ζημιάς».


Για όλους αυτούς τους λόγους το ΠΟ.ΦΥ.ΖΩ προτείνει, σύμφωνα και με την απόφαση του 19oυ Συνεδρίου του ΠΑΝΔΟΙΚΟ (Κέρκυρα, 5-7 Οκτωβρίου 2007):



1) Αλλαγή του καταναλωτικού και διατροφικού μοντέλου με περιορισμό της υπερκατανάλωσης κρέατος και
2) Άμεση και ευρεία ενημέρωση του καταναλωτικού κοινού σχετικά με το ότι η κτηνοτροφία συμβάλλει σημαντικά με την εκπομπή μεθανίου στο φαινόμενο του θερμοκηπίου και στην κακή υγεία γενικότερα.


ΖΗΤΟΥΜΕ ΜΙΑ ΟΙΚΟΛΟΓΙΚΗ ΠΟΛΙΤΙΚΗ ΜΕ ΣΕΒΑΣΜΟ ΣΤΟΝ ΑΝΘΡΩΠΟ ΚΑΙ ΣΤΟ ΠΕΡΙΒΑΛΛΟΝ

ΖΗΤΟΥΜΕ ΓΕΝΙΚΗ ΑΦΥΠΝΙΣΗ ΚΑΙ ΠΡΑΞΗ Τ Ω Ρ Α!

Πηγές:
1) “A Very Inconvenient Truth” by Captain Paul Watson[1], http://www.animals australia.org/ media/opinion.php?op=42
2) «Livestock a major threat to environment - Remedies urgently needed», 29 Νοεμβρίου 200, Ρώμη, FAONewsroom, Food and Agriculture Organization of the United Nations, http://www.fao.org/newsroom/en/news/2006/1000448/ index.html
3) Φυλλάδιο «Δάση-Εθνικοί Δρυμοί» από την Ομάδα Εργασίας για το Περιβάλλον (Έργο Πολιτών-Κρατικός Οργανισμός για τον Εθελοντισμό)
4) «Η εντατική κτηνοτροφία βλάπτει σοβαρά το περιβάλλον», 6 Νοεμβρίου 2007, Τάνια Γεωργιοπούλου, ΟΙΚΟ ΤΗΣ ΚΑΘΗΜΕΡΙΝΗΣ,

[1] Captain Paul WatsonFounder and President of the Sea Shepherd Conservation Society (1977-Co-Founder - The Greenpeace Foundation (1972)Co-Founder - Greenpeace International (1979)Director - www.harpseals.org, www.seasheperd.org